‘Ik neem ontslag’, zeg ik tegen mijn leidinggevende.
Het is november 2019 en we zitten in een glazen vergaderhok.
Na bijna negen jaar in vaste dienst, snak ik naar vrijheid. Ik wil mijn eigen tijd indelen en meer ruimte in mijn hoofd voor creatieve ideeën. Het liefst ren ik de kantoortuin van mijn werk uit om in de Coffee Company met een flatwhite en croissantje teksten te schrijven, tussen de andere zzp’ers en MacBooks.
Ik vertel vrolijk over mijn plannen aan iedereen die het maar wil horen
Mijn collega’s glimlachen, knikken bemoedigend en kijken soms jaloers. Vrienden zeggen dat het zeker goedkomt met mij. Maar de zzp’ers die ik spreek fronsen. Die gaat zichzelf nog wel tegenkomen, zie ik ze denken.
En daar zit ik dan op maandag 6 januari
De kerstvakantie is nu echt voorbij, mijn nieuwe leven kan beginnen. Opgetogen fiets ik naar Harvest Coffee Brewers. Nog wat onwennig installeer ik me met mijn laptop. Met een cappuccino en een amandelcroissant begin ik te typen.
Na 28 minuten staat de vriendelijke barista voor mijn neus
Of ik nog wat te drinken wil. Nog een cappuccino misschien? Hij heeft ook verse muntthee of een chai latte. Met mijn maag nog vol van mijn enthousiaste ontbijt, schud ik nee. Straks misschien.
De snelle service die ik normaal zo fijn vind aan deze zaak, werkt nu tegen me. Of beter gezegd: ik schaam me een beetje dat ik een stoel bezet houd voor een schamele kop koffie.
Het is nog geen tien uur en de barista staat weer naast me
Uit beleefdheid bestel ik een muntthee met citroen. Een koffiezaak met bediening is dus niet de ideale plek, concludeer ik. Om tien voor elf begin ik te schuifelen op de velourse kuipstoel. Die zit toch minder fijn dan ik dacht. Ik maak mijn rug hol. Nog een maand zo zitten en ik heb RSI, denk ik.
Misschien moeten we eens kijken of we samen een kantoorruimte kunnen huren
Oppert Marlieke drie weken later. We kennen elkaar van Uitagenda magazine en zijn nu beide zzp’er. Zij grafisch ontwerper, ik copywriter. We dromen verder. Geen kleuters die nieuwsgierig komen kijken in je werkkamer thuis. Geen man die vraagt of je een uurtje kan oppassen zodat hij even naar een afspraak kan. Klanten kunnen ontvangen in een kantoor in plaats van aan de keukentafel.
30m2 in een gedeelde kantoorruimte naast het centraal station
Om ons te oriënteren vragen we een bezichtiging aan. En daar staan we dan in een lichte ruimte met grote ramen. Vijf kantoorruimtes, gescheiden door boekenkasten. Allemaal creatieve bedrijven: architecten en een fotograaf.
Dit moeten we gewoon doen, zeggen we tegen elkaar als we naar buiten stappen. Dan kopen we goede bureaustoelen en hangen we het vol met werk van Rotterdamse illustratoren.
En zo heb ik binnen vijf weken een kantoor
Terwijl ik jaren droomde van werken in de Coffee Company. En zo zit ik straks alsnog in een kantoortuin en drink ik doorloopkoffie in plaats van een flatwhite.
En tóch voelt het anders.
Want die vrijheid waar ik naar snakte, die verdwijnt niet. Geen collega’s die opkijken van hun beeldscherm als ik om tien over tien binnenstap. En is mijn dagcrème op? Dan loop ik om kwart voor drie de Hema in en haal ik op de terugweg een to go bij mijn favoriete koffietent.
Wil je een magazine door ons laten maken? Kom eens koffiedrinken in ons nieuwe kantoor!
Comentarios